در عقدنامه علاوه بر شرایط ضمن عقدی که عمومی است و زن و شوهری که میخواهند ازدواج خود را به صورت رسمی ثبت نمایند میتوانند آن را قید نمایند نوع دیگری از شرایط ضمن عقد وجود دارد که به آن شرایط ضمن عقد مازاد میگویند. که عبارتند از:
1- شرط حق تحصیل:
زوج، زوجه را در ادامه تحصیل تا هر مرحله که زوجه لازم بداند و در هر کجا که شرایط ایجاب نماید مخیر می‌سازد.
2- شرط حق اشتغال:
زوج، زوجه را در اشتغال به هر شغلی که مایل باشد، در هر کجا که شرایط ایجاب نماید مخیر می‌کند.
3- شرط حق خروج از کشور:
زوج به زوجه، وکالت بلاعزل می‌دهد که با همه اختیارات قانونی بدون نیاز به اجازه شفاهی یا کتبی مجدد شوهر، از کشور خارج شود. تعیین مدت، مقصد و شرایط مربوط به مسافرت به خارج از کشور به صلاحدید خود زن است.
4- شرط حق تعیین مسکن:
حق انتخاب مسکن و تعیین شهر یا محلی که زندگی مشترک در آنجا ادامه پیدا کند با زوجه خواهد بود.
5- شرط حق حضانت فرزندان:
زوجین ضمن عقد خارج لازمی توافق نمودند اولویت در حضانت فرزند یا فرزندان مشترک در صورت طلاق با مادر خواهد بود، اعم از اینکه مجدداً ازدواج کند یا خیر.
6- شرط حق وکالت در طلاق:
زوج به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل به غیر می‌دهد تا زوجه در هر زمان و تحت هر شرایطی از جانب زوج اقدام به مطلقه نمودن خود از قید زوجیت زوج به هر قسم طلاق ـ اعم از بائن و رجعی و خلع یا مبارات ـ به هر طریق اعم از اخذ یا بذل مهریه نماید.
در این خصوص باید توجه کرد که حق طلاق تحت هر شرایطی از حقوق مرد است و به هیچ طریقی نمی‌توان این حق را از او سلب کرد یا به دیگری داد پس عبارت “دادن حق طلاق به زن” غلط است و باید از “دادن وکالت در طلاق به زن” حرف زد. یعنی زن از طرف مرد وکالت دارد که اجرای حق طلاق او را بخواهد.
7- شرط تنصیف:
بنابر این شرط، کلیه اموالی که زوجین پس از ازدواج به دست آورده‌اند به نسبت مساوی بین آن‌ها تقسیم می‌شود. بهتر است این شرط به این صورت ذکر شود
منبع: دادپرداز
ثبت ديدگاه