زمانی که زوج و زوجه در زندگی مشترک دارای فرزند و یا فرزندانی میباشند و همچنین تصمیم به جدایی از هم دارند و موضوعی که مطرح میشود این است که بعد از جدایی حضانت فرزندان با کیست و از این پس با چه کسی زندگی خواهند کرد و تامین مخارج زندگی آنها با کیست؟ و رای دادگاه حضانت فرزندان را مشخص میکند.
حضانت فرزندان به چه معناست؟ آیا حضانت با ولایت متفاوت است؟
ابتدا باید توجه کرد که مفهوم حضانت با ولایت اشتباه گرفته نشود. ولایت که اداره امور طفل است بر عهده پدر و پدربزرگ است و پس از فوت آنها به فردی سپرده میشود که آنها پیش از فوت معین کرده اند. بر مبنای همین اشتباه این تصور غلط پدید می‌آید که حضانت طفل در نبود پدر با پدربزرگ است. این مسئله مطلقاً صحیح نیست.
حضانت به معنای نگهداری و مراقبت جسمی، روحی، مادی و معنوی اطفال و تعلیم و تربیت آنها است. حضانت علاوه بر اینکه حق والدین است، تکلیف آنها هم به شمار می‌رود. به این معنا که اگر حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شود نمی‌تواند از آن صرف نظر کند و ملزم به نگهداری از طفل است.
وضعیت حضانت فرزندان بعد از طلاق والدین چگونه تعیین میشود؟
پس از جدایی والدین و قبل از رسیدن فرزندان به سن بلوغ (9 سال برای دختر و 15 سال برای پسر) وضعیت حضانت آنها را قانون مشخص میکند. مطابق قانون تا زمان رسیدن کودک به 7 سالگی اولویت حضانت فرزندان بعد از طلاق با مادر است. یعنی اگر مانعی وجود نداشته باشد، دادگاه خانواده کودک را برای نگهداری به مادر می‌دهد. پس از 7 سالگی، پدر کودک مسئول نگهداری از او میشود. این مسئله مطلق نیست و شرط استثنای آن مصلحت طفل است. زمانی که کودک به سن بلوغ برسد، حضانت او دیگر توسط قانون و دادگاه مشخص نمی‌شود و این خود طفل است که انتخاب میکند با کدام یک از والدین زندگی کند.
نقش مصلحت طفل در تعیین وضعیت حضانت چیست؟
مطابق قانون جدید حمایت خانواده، اگر پس از رسیدن کودک به 7 سالگی اختلافی در مورد حضانت وجود داشته باشد، دادگاه باید در مورد حضانت او با در نظر گرفتن مصلحت طفل تصمیم بگیرد. این مسئله به این معنی است که دادگاه خانواده باید با توجه به وضعیت کودک، وضعیت والدین او و وضعیت زندگی آنها، مناسب‌ترین شرایط را برای زندگی کودک انتخاب کند. بنابراین سپردن حضانت فرزندان بعد از طلاق به پدر پس از 7 سالگی مطلق نیست و در هر صورت مصلحت او مهم‌ترین مسئله است. اهمیت مصلحت کودک به حدی است که حتی اگر والدین توافقی در مورد نگهداری طفل داشته باشند و دادگاه خانواده آن را بر خلاف مصلحت او تشخیص دهد، می‌تواند حکمی به غیر از آن‌چه والدین توافق کرده‌اند بدهد.
ثبت ديدگاه